ვერასოდეს მნახავ

ისევ ისე დაქრის

ქარი ხეებს შორის,

ნაფეხურებს აწვიმს,

წარუშლელი კვალი.

ისევ ისე, ისე,

როგორც სიზმარეთის

გზა და ღამე, ასე...

წამი, წუთი, არც ის...

გადის,მიდის,ჩადის,

არც ის, მისი, თუ სხვის?

ვერფერი ართობს,

ვეღარაფრით შველის.

მიდის, მოდის,

დღოს კი ვერ ცვლის...

გაღიმების შუქი

ჩემი ანარეკლის...

არც მე, არც ის, არც ჩვენ,

შორი გზა და ნისლი...

ფიქრი, ფერი, ფონი,

გაფიქრებად არც ღირს

ვერასოდეს მნახავ

არასოდეს გელი

................................................